zondag 22 juli 2018

Nieuwe knuffel voor Roos en energie!

Het is 01.30 in de nacht, Dubai airport. We zijn inmiddels 16 uur onderweg op een mooie reis in drie etappes richting Thailand. Etappe 1, voor Ritske, Anouk en de kids per trein; voor ons met de auto verder prima verlopen. We kwamen elkaar uiteindelijk tegen op het vliegveld van Dusseldorf 'tussen de gate en de speeltuin'. Wel nadat wij nog wat parkeerproblemen hadden. Voor een zacht prijsje hadden we namelijk onze auto gestald bij Park & Fly (vage tent ergens vlak bij het vliegveld) maar we moesten cash betalen … geen cash bij ons. Ook het pinautomaat was stuk en dus op de pof zeg maar de auto achtergelaten :).









Vanaf Dusseldorf alles eigenlijk zeer gladjes: mooi snel ingecheckt en door de douane, nog even wat eten en vervolgens mogen we de echt bizar grote A380 in. Echt een groot vliegtuig, iets wat je met name merkt als je opstijgt en vliegt. We waren al dik in de lucht toen Ruben vroeg 'gaan we nog opstijgen?'. Zo groot dus....


Van binnen is het vliegtuig ook fantastisch, met een touch-screen tv in de stoel voor je met duizenden films, series en spelletjes en zelfs een game console. Oftewel aan de kids hebben we geen issue meer: harry potter, frozen, etc. etc. etc. En zelf ook nog even de nieuwste films kijken :).









En zo eindigen we hier dus in Dubai. Bij het landen nog net de Burj Khalifa kunnen zien in het centrum van de stad. Verder bij het landen veel woenstijd voor je gevoel en veel 'rechte lijnen' herkenbaar bijvoorbeeld ook aan de meer moderne steden in Amerika die pas zijn aangelegd toen de auto al bestond.


We hebben ongeveer 4 uur overstaptijd, wel een lange tijd zeker als je nagaat dat het inmiddels Nederlandse tijd midden in de nacht wordt. De kinderen zijn dan ook in een soort wisselende crash- en hyper modus. Met name Roos, Vera en Ruben hadden de hele dag veel energie maar nu … ergens houdt het op. Als het goed is wordt de derde etappe van Dubai naar Bangkok dan ook een slaaprit. Zodat we morgen weer met energie de vakantie kunnen starten.


Het vliegveld is mooi, uitgestrekt en modern. Alles wat je eigenlijk hoort over Dubai, met een bepaalde grandeur en uitstraling van geld en rijkdom. Meerdere terminals en we moeten dan ook met de trein van de ene naar de andere. Uiteindelijk hier in terminal A lekker nog McDonalds gegeten. Overigens wel mooi in zo'n echt ander land: het zit in de details. Natuurlijk andere culturen en dus klederdracht, maar ook de Arabische teksten en bijvoorbeeld overal gebedsruimtes op het vliegveld. Je begint al helemaal zin te krijgen in de laatste 3 dagen die we over een paar weken hier nog zullen doorbrengen.


En hoe zit het dan met die knuffel van Roos? Dat is Claire geworden. Roos wil Claire eigenlijk niet loslaten, pakt haar constant vast en hangt aan haar nieuwe knuffel... en Claire weet nog niet altijd wat ze er mee aan moet gevleid als 'hele grote zus'.


--------------


https://nl.wikipedia.org/wiki/Dubai_(stad)
Dat wist ik niet, pas in 1971 eigenlijk onafhankelijk geworden als de VAE (Verenigde Arabische Emiraten).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten