Tussenstop

Dit hadden we wel even nodig (blijkbaar). Twee dagen Cha-am waren als twee dagen bijkomen, een tussenstop na een week intensief beleven van Thailand en net voordat we weer de jungle in gaan richting Kao Sokh (koude sok, spelling weet ik niet precies uitspraak is makkelijk te onthouden!).


En dus waren het twee dagen in een lekker luxe hotel met zwembad en naast het strand: zwemmen, uitslapen, lunchen, uitgebreid avondeten en veel slapen en bijkomen. Voor de kids precies wat ze wilden: water, eten en rust. Voor de volwassenen eigenlijk hetzelfde aangevuld wellicht met een massage en een boek :).


Eergisteren aangekomen na de lange reis van 3,5 uur vanuit het Olifantenkamp. Gisteren heerlijk ontbeten, alhoewel ze geen rekening hadden gehouden met glutenvrij. En daarna het zwembad in …


Na de lunch wederom zwemmen of even bijslapen, bijlezen of bij-computeren. 's Avonds uit eten waar ook duidelijk werd dat een paar van ons ook een keer wat anders wilden dan rijst 'met een sausje' :). Dus hebben we deze dagen ook pizza, biefstuk, spaghetti e.d. gegeten!


Vandaag was eigenlijk hetzelfde verhaal; bijtanken bij het zwembad, uitslapen en lekker relaxen. Ondertussen ook wat praktische zaken zoals de was (betalen per kilo) en boodschappen voor de komende dagen. Overigens is het hier compleet uitgestorven. Was er de eerste ochtend nog een menigte vanwege het einde van een lang Thais weekeinde (met Boeddistische viering en verjaardag van de koning), vanochtend leek het alsof we in quarantaine waren, wij en nog 4 mensen ongeveer in een hotel met honderden kamers.... het is laagseizoen.


Morgen? Morgen gaan we heerlijk met de trein de jungle in, twee dagen weer in het wild waarna we afsluiten met een lange week in Krabi, snorkelparadijs...

Hier ging het voor de kids om: eindelijk twee dagen lang zwem zwem zwem!!

Mooi beestje, gespot door Ruben bij het zwembad

Prinses bij de zee

Ontbijt, de tweede dag speciaal met glutenvrije pannekoeken voor Ruben en Claire en veel cornflakes voor Vera en Roos

Lunch, bijzondere plek met deze keer een Britse 'owner' met Thaise vrouw. De helft van de restaurants hier hebben westerse mannen als eigenaar met een Thaise vrouw; bijzonder of in elk geval opvallend.

Vera geniet van de muziek bij het avondeten.

Regentijd, dus met bakken uit de hemel af en toe. Deze keer maakten we er een ervaring van door 200 meter door deze regen terug te lopen naar het hotel

Op het strand duizenden kleine krabbetjes (hier in het midden in z'n holletje). 5 mm tot anderhalve cm groot en zodra je in de buurt komt maken ze allemaal een holletje en verdwijnen ze in het zand.

Hier van een afstand, tientallen op 50 bij 50 cm.

De ZEE! Met uitzicht richting Hua Hin de grotere badplaats naar Cha-am

Ons hotel

Vogel = fotograveren, wel mooi een 'gekte' die ik deel met Anouk :)

Roos leert al behoorlijk zwemmen van Ritske! Als zeker 7 slagen en compleet watervrij



Hotel + zwembad. Echt afzien kun je wel nagaan

Dit was echt leuk, heel klein restaurantje (4 tafels of zo) met ook maar 2 pitten. De keuken konden we zien (op deze foto al) en de vrouwen die het restaurant runden waren ontzettend aardig!

Van iets verder weg: 4 tafels op de hoek van de straat = restaurant :)

Laura bestelt iets bijzonders iets met zwarte eieren.

De keuken en de drie dames. Heerlijk klein en gezellig

Al met al deze twee dagen wel veel foto's van eten :)



Goed bereid kost even tijd....

[[[ nb. even een tip: de film kijken van de floating river en die van Elephant world!! ]]]


En dan 1 keer geen blog en je krijgt het direct terug 😀. Eerlijk gezegd, we waren moe en ik had bij het avondeten even een biertje genomen … en de blog zou veel tijd kosten. Laten we zeggen goed bereid kost even tijd. Vandaar vandaag even over gisteren!


Waarom waren we moe? Heel simpel, een ontzettend intensieve maar gave dag. Met in de ochtend als eerste (nadat Laura alle mieren uit haar bed had verwijderd) een ontbijt. Tenminste voor allen behalve Anouk en mijzelf was dat het begin van het programma. Wij waren met z'n tweeën om 6.30 al op stap: anderhalf uur klimmen en dalen richting de top van de dichtstbijzijnde berg! Met 5 honden mee. Later bleek ook dat de Mahout dit elke ochtend deed, met de honden. We waren een erg luxe 'hondenuitlaatservice' zeg maar. Een behoorlijke klim waar er eigenlijk geen pad liep. Tot halverwege de berg nog een paar olifanten (Kameen en ..) die de graag het klimmen er voor over hadden om op de berg bamboe te mogen eten. Dat olifanten zo konden klimmen wist ik niet!
Eenmaal boven genieten van een schitterend uitzicht over 'Elephant World'. En dan weer terug voor het ontbijt.



De honden liepen de hele weg mee :)





Onze klim olifanten





Met zicht op het olifantenkamp beneden









Vanaf hier kun je nog steeds de olifanten zien lopen beneden, wel klein voor de verandering



Het ontbijt? Prima, al blijft het met glutenvrij en kinderen qua eten lastig in Thailand. We hadden redelijk geslapen (buiten koeler dan in de kamers maar goed) en zin in het programma. En wat voor programma:
- Direct na het ontbijt eten geven aan 1 van de babies en haar moeder. Terwijl ze los lopen. Twee en een halve maand oud maar al vol energie en ook zeker sterk (iedereen wordt omver geduwd) en speels.

- Daarna de andere olifanten eten geven. Terwijl je tussen ze door loopt. Sterker nog, op een gegeven moment voelde ik me net als de cowboys in Amerika vroeger; ingesloten door de indianen (in dit geval olifanten). Van alle kanten en zeer op zoek naar het eten dat wij bij ons droegen. Echt fantastische ervaring om deze grote beesten zo vriendelijk en dichtbij mee te maken.

Vervolgens mogen we in de rivier de olifanten wassen. Dit is werkelijk heerlijk, met een kleine groep en heel prive met 3 olifanten; waaronder natuurlijk Yarunee (andere spelling dan ik gisteren dacht).

Hieronder de film van onze ervaring met de olifanten vandaag.

[[ nb. update film kleiner gemaakt was te groot om op de blog te krijgen ]]









Hierna de lunch, weer super bereid en gezellig en natuurlijk voor Roos en Vera nog even olifanten schilderen!

Na de lunch nog even kijken naar de olifanten die lekker modderig worden en terwijl het peil van het rivierwater stijgt (daar moeten we op wachten). Blijkt .. in de middag komt er meer water door de rivier omdat er dan meer stroom opgewekt moet worden bij de dam verder stroomopwaarts.

Dan gaan we … floating in de rivier. We doen de zwemvesten ondersteboven als een soort luier en kunnen heerlijk een uurtje liggen dobberend genieten van deze schitterende rivier en omgeving!

De luier omdoen



Video van de 'Floating river'



Terug in het kamp is het omkleden, nog 1 keer eten geven (en met name afscheid nemen van Yarunee) en dan gaan we.

Nog 1 keer knuffelen met Yarunee





'Lijkt op Amanda' deze hond kwam ook met ons mee de berg op. Altijd achteraan, langzaam maar zeker doorzettend!





Nog een laatste hapje voor Yarunee





Een rit naar de SuperC (zoiets een supermarkt in Kanchapuri) en daar opgehaald door de auto van het volgende hotel in Cha-am. De laatste rit blijkt echter 2,5 uur en dus wordt het wel wat laat. Rond kwart voor acht zitten we eindelijk in het hotel; luxe en een enorme overgang van het olifantenkamp. Nog snel eten in de buurt (Nederlandse eigenaar uit Emmer Compascuum...) en dan direct slapen. Nu een paar dagen echt bijkomen in Cha-am aan een zandstrand in een hotel met zwembad oftewel relax-dagen!

De goede verstaander snapt trouwens dat ik nog steeds 1 dag achter loop. Komt goed, morgen 2 dagen in 1, moet kunnen met zo'n relaxte omgeving hier.





Olifantenpret

Alweer de 6e dag volgens onze telling. Ik zit op het terras en kijk uit over het olifantenkamp: de modderpoel, de river in de verte, de waterbuffels en hier en daar een olifant. Idyllisch is het uitzicht niet (Ritske en Anouk hebben een schitterend uitzicht over de rivier, wij zijn 'iets verderop' zeg maar 10 minuten verder lopen neergezet omdat ze denk ik niet meer 4-persoons huisjes hadden bij het lodge-kamp. Ons 'hotel' is inderdaad primitiever dan tot nu toe en tegelijkertijd prima. Douch moet je buitenlangs om er te komen (en de WC) maar de temperatuur is nog steeds warmer dan bij HCW :). De kamer is niets meer dan 5 bedden met klamboes er omheen. Hier buiten zittend merk ik ook wel dat in de avond je moet gaan opletten voor vliegen! Anders dan in Bangkok hoor ik werkelijk geen geluid anders dan een paar zingende vogels en in de verte af en toe een bel (van de waterbuffalo's?) Samengevat: prima en een bijzondere ervaring!

Ons uitzicht

#Henk: Ruben heeft deze gespot wat is het precies? Een mantis?



Al met al hebben we een schitterende dag achter de rug, een echt bijzondere en mooie dag hier op het olifantenkamp. Het begon 's ochtends via alweer een transfer met een busje deze kant op na natuurlijk een lekker ontbijt. Ik begin inmiddels zo gewend te raken aan de rijst dat ik het tegenwoordig ook als ontbijt neem :)

 

Op het kamp aangekomen werden we met 2 andere families in 1 groep gezet voor ons programma. Onze gids en leider: Kem. Met hem hebben we mazzel volgens mij want hij kan goed engels en weet ontzettend veel van de olifanten en het kamp. Hij lijkt ons ook een beetje 1 van de leiders van alle gidsen en mahouts. Even uitleggen: een mahout is een olifantenbegeleider. Bijna elke olifant heeft er wel 1 en de mahouts zorgen voor de olifanten en zorgen er ook voor dat de toeristen bijvoorbeeld zich aan de basisregels houden (bijvoorbeeld geen olifant optillen krijg je last van je rug .., niet achterlangs lopen, geen selfies want dan is je rug gedraaid naar de olifant en een hand hoog dan denkt de olifant dat hij eten krijgen en komt eraan).

 

Nadat Kem een duidelijke uitleg heeft gegeven begint ons programma. Bij deze alvast excuses voor de vele foto's! Deel 1 - eten geven. Kem legt uit dat olifanten ongeveer 10% van hun gewicht per dag eten, helaas is de maag niet zo efficiënt en komt dus 60% er weer uit. Het dieet bestaat uit vezelrijk eten zoals bamboe, bana gras en dergelijke aangevuld met fruit: bananen, meloenen, etc. En dus mogen wij zorgen voor het 10-uurtje zeg maar, de snack. Je mag zelf voeren en dappere kids na een eeste aarzeling lukt het aardig!

 

We gaan verder en krijgen een goede informatieve film over olifanten. Met name over hun intelligentie (ze kunnen bijvoorbeeld heel eenvoudig rekenen aan) en hun emotionele brein. Olifanten zijn namelijk naast mensen de enige diersoort (of 1 van de weinigen) die echt emotie kennen. Zo hebben ze rituelen als een olifant overlijdt. Als laatste en zeker niet onbelangrijk wordt uitgelegd dat het inderdaad klopt: een geheugen als een olifant. Olifanten onthouden alles. Er zijn

 gevallen bekend waarin olifanten elkaar na 20 jaar weer tegenkwamen en elkaar herkenden of waarin (nagemaakt in het rolo-filmpje van de reclame) ze jaren later mensen herkennen. Wel aan de geur, niet aan ogen. Olifanten hebben namelijk een zeer goede geur en een goed gehoor maar kunnen niet goed kijken. Dat zie je overigens ook als je ze voert, ze zien niet heel makkelijk.

 

Na het filmpje gaan we aan de gang met eten maken voor de oude olifanten. Deze hebben geen tanden meer en krijgen daarom stick rice met pompoen. We snijden de pompoen, koken deze en voegen de stick rijst toe. Samen roeren in de pan totdat het een mooie dikke pap is. Werk klaar, tijd voor lunch!

Foto's van de ochtend:



Eten voor de olifanten (voor Kanta)

Na de lunch nog je eigen olifant verven, de resultaten komen terug naar Nederland

Na de lunch gaan we verder met de bereiding … ballen vormen van de sticky rice en pompoen met nog iets anders erbij … De ballen zijn voor de olifant goed te eten zonder tanden zeg maar! Overigens worden we tijdens de bereiding wat gestoord door een olifant waarvan de mahout even naar de WC was; even schrikken :).

De ballen mogen we voeren aan een 80-jarige oude olifant. De oudste olifant is hier overigens 84 jaar, was vroeger in dienst als toeristen-attractie. Een paar olifanten (herkenbaar aan een rode halsband) zijn nog niet goed genoeg gewend aan mensen en mogen we dus ook niet bij in de buurt komen. En dan zijn er nog een paar olifanten hier (van de totaal 27) die echt 'onhandelbaar' zijn. Zo heb je Naughty Johnny, te ondeugend. En 'Winner' (in het Thais), de grootste die hier leeft. Zo sterk en 3700 kilo dat je deze niet kan vastbinden aan een boom als hij onhandelbaar is. Daarom heeft hij een aparte plek met beton eromheen. Als er namelijk paniek is dan kunnen de mahout de olifanten om een boom vastbinden (komt bijna nooit voor), maar bij hem helpt dat zeg maar niet….

 

We eindigen de middag op een fantastische wijze: eerst mogen we de olifanten helpen bij een modderbad, waarbij we zelf ook lekker vies worden. Daarna met z'n allen de rivier in, de olifanten wassen! Afsluitend lekker drinken en een mooie uitleg van alle soorten fruit en eten die de olifanten krijgen, wederom gegeven door Kem onze fantastische gids hier. Hopelijk is morgen onze favoriete olifant er ook weer bij: Jaroonee. Ruben is helemaal fan van deze 45-jarige olifant, een vrouwtje dat waarschijnlijk zwanger is en heel heel lief! Jaroonee is ook op de foto's te zien bij het modderbad en in de rivier :).

 

Eind van de middag zijn we gaar en mogen we naar ons huis, eindelijk douchen en bijkomen. Het programma voor morgen hebben we nog meegekregen van Kem, hij is morgen (yes!) ook onze gids. In de ochtend heel vroeg gaan Anouk en ik (6.30 vertrek) de berg op … dan ontbijt rond 8 uur, weer een modderbad, zwemmen met de olifanten in de rivier en in de middag relaxen met een soort van raften (erg benieuwd!).

 

Olifantenkamp 'Elephant World' een echte aanrader! Ook omdat ze echt fantastisch met de beesten omgaan en er heel goed voor zorgen. Mooi detail hierbij; ze hebben ook honden, katten, schapen, waterbuffalo en allemaal ingeënt (uitzondering in Thailand) en allemaal verzorgd!

Foto's van de middag:

5 maanden oud en al heel sterk!

Cutting de bana gras en in de wagen leggen voor de olifanten

En dan voeren, dit is trouwens Jaroonee

Onderweg naar de kamer nog genieten van de 'andere dieren'